حس auditing یا حسابرسی به عنوان یک فرایند مستقل و سیستماتیک برای ارزیابی و بررسی اطلاعات مالی، اطلاعاتی و عملیاتی سازمان‌ها، به منظور ارائه اطمینان به ذینفعان از صحت و دقت این اطلاعات، شناخته می‌شود. یکی از رویکردهای مهم و کارآمد در حسابرسی، رویکرد بر مبنای ریسک است. این رویکرد به حسابرسان کمک می‌کند تا ریسک‌های بالقوه و واقعی را شناسایی کرده و بر اساس آن‌ها برنامه‌ریزی و اجرای حسابرسی را انجام دهند. در این مقاله از سری مقالات خدمات حسابداری در ارومیه بیشتر در این مورد بحث خواهیم کرد.
مفهوم رویکرد بر مبنای ریسک
رویکرد بر مبنای ریسک به حسابرسان این امکان را می‌دهد که تمرکز خود را بر روی حوزه‌های با ریسک بالا و نقاط ضعف قابل توجه در فرآیندهای مالی و عملیاتی قرار دهند. به عبارت دیگر، این رویکرد به حسابرسان اجازه می‌دهد تا ریسک‌های مرتبط با نادرستی‌های مالی و نقص‌های کنترل داخلی را شناسایی کرده و بر اساس آن، برنامه‌ریزی حسابرسی خود را تنظیم کنند. یکی از مسائل مهم در حسابداری توجه به استراتژی های حسابداری و حسابرسی است.
مراحل اجرای رویکرد بر مبنای ریسک
۱. شناسایی ریسک‌ها: در اولین مرحله، حسابرسان باید ریسک‌های مرتبط با فعالیت‌ها، فرآیندها و کنترل‌های داخلی سازمان را شناسایی کنند. این شامل ریسک‌های مالی، عملیاتی، قانونی و استراتژیک می‌شود. یکی از سوالات مهم در حسابداری این است که تفاوت بین حسابداری و حسابرسی چیست؟
۲. ارزیابی ریسک‌ها: پس از شناسایی ریسک‌ها، مرحله بعدی ارزیابی میزان تأثیر و احتمال وقوع هر یک از این ریسک‌ها است. این ارزیابی می‌تواند شامل تجزیه و تحلیل داده‌ها و اطلاعات موجود باشد.
۳. برنامه‌ریزی حسابرسی: بر اساس ارزیابی ریسک‌ها، حسابرسان باید برنامه‌ریزی کنند که چگونه و در کجا باید تمرکز کنند. این شامل تعیین روش‌های حسابرسی مناسب و تخصیص منابع به حوزه‌های با ریسک بالا است.
۴. اجرا و کنترل: پس از برنامه‌ریزی، حسابرسان باید حسابرسی را اجرا کرده و کنترل‌های لازم را برای شناسایی نادرستی‌ها و نقص‌ها به کار گیرند. این مرحله ممکن است شامل مصاحبه با کارکنان، بررسی مدارک و مستندات و استفاده از تکنیک‌های مختلف حسابرسی باشد.
مزایای رویکرد بر مبنای ریسک
رویکرد بر مبنای ریسک در حسابرسی مزایای متعددی دارد:
- تمرکز بر نقاط ضعف: این رویکرد به حسابرسان این امکان را می‌دهد که بر روی نقاط ضعف و ریسک‌های با اهمیت بیشتر تمرکز کنند و به طور موثرتری منابع خود را تخصیص دهند.
- بهبود کارایی: با شناسایی و تمرکز بر روی ریسک‌های اصلی، حسابرسان می‌توانند کارایی و اثربخشی فرآیندهای حسابرسی را افزایش دهند.
- کاهش هزینه‌ها: با تمرکز بر ریسک‌های اصلی و نقاط ضعف، حسابرسان می‌توانند زمان و منابع خود را بهینه کنند و در نتیجه هزینه‌های حسابرسی را کاهش دهند.
- افزایش اطمینان: با شناسایی و مدیریت ریسک‌ها، حسابرسان می‌توانند اطمینان بیشتری به ذینفعان از صحت اطلاعات مالی ارائه دهند.
نتیجه‌گیری
رویکرد بر مبنای ریسک در حسابرسی نه تنها به حسابرسان کمک می‌کند تا نقاط ضعف و ریسک‌های موجود را شناسایی کنند، بلکه بهبود کارایی و کاهش هزینه‌های حسابرسی را نیز به همراه دارد. با این حال، موفقیت این رویکرد نیازمند دانش و تجربه کافی حسابرسان و همچنین حمایت مدیریت سازمان است. به همین دلیل، استفاده از این رویکرد می‌تواند به عنوان یک ابزار قدرتمند در بهبود فرآیندهای حسابرسی و افزایش اطمینان به اطلاعات مالی در سازمان‌ها باشد.
